ေတာင္ငူျမစည္းခံုဘုရားႀကီးမွာ ခမာေၾကးရုပ္ႀကီးမ်ား ရွာပံုေတာ္ - ေမာင္သန္းေဆြ(ထား၀ယ္)
            ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အစပုိင္းေလာက္ကျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူသည္ ထုိစဥ္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္တြင္ ထား၀ယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္၏။ လႊတ္ေတာ္ရွိခ်ိန္တြင္ အျခားအမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင္႕အတူ ေနျပည္ေတာ္ရွိ အေဆာင္တြင္ ေနရပါသည္။

            တစ္ေန့တြင္ စာေရးဆရာမာန္(ေတာင္လုံးျပန္)က ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ စထရင္းဟုိတယ္တြင္(တနဂၤေႏြ)ေန့ နံနက္ပုိင္း၌ ႏုိင္ငံျခားသားပညာရွင္တစ္ဦးႏွင္႕ ေတြ႔ဆုံရန္ဖိတ္ပါသည္။ စာေရးသူက ျငင္းဆုိရာ အားလုံးစီစဥ္ၿပီးေနၿပီ ဆုိသျဖင္႕ ထုိေန့နံနက္တြင္ စထရင္းဟုိတယ္သုိ့သြားခဲ႕ရသည္။ ဟုိတယ္တြင္ စာေရးဆရာ ဘုန္းတင္႕ေက်ာ္လည္း ေရာက္ေနသည္။ ေတြ႔ရမည္႕ ႏုိင္ငံျခားသားဆုိသည္မွာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ နယူးေယာက္ရွိ ျပတုိက္ႀကီးတစ္ခုမွ Vice Preside ျဖစ္သည္႕ Mr.Olivier Bernier
(အေမရိကန္လူမ်ိဳး) ျဖစ္ေနပါသည္။ သူက မႏၱေလးမဟာမုနိဘုရားႀကီးတြင္ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကုိ လူတကာက ပြတ္ေနတုိက္ေနသည္ကုိ ျမင္ရသျဖင္႕ အသည္းနာလြန္း၍ ႏွေျမာလြန္း၍ ထုိအ႐ုပ္ႀကီးမ်ား မပ်က္စီးရေလေအာင္ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္အျဖစ္

ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းၾကရန္ ေျပာျပပါသည္။ သူကုိယ္တုိင္က ပညာရွင္ျဖစ္၍ ထုိေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားသည္ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံ အန္ေကာ၀ပ္ ဘုရားေက်ာင္းမွ ယူလာသည္႕ အ႐ုပ္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ မူလတည္ရွိရာ ခမာယဥ္ေက်းမႈ အျမင္႕ဆုံးအခ်ိန္က
တည္ေဆာက္်ခဲ႕သည္႕ အန္ေကာ၀ပ္ဘုရားေက်ာင္းမွာပင္ ဤေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ိဳးမ်ား မရွိေတာ႕ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မဟာမုနိဘုရားႀကီးတြင္သာ ရွိေၾကာင္း၊ ကာလတန္ဖုိးအားျဖင္႕ တစ္႐ုပ္ကုိ (US ၁ ဘီလီယံ)တန္ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။

            စာေရးသူက ဤကိစၥသည္ ဘုရားေဂါပကႏွင္႕သာ ဆုိင္ေၾကာင္း၊ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကုိ ပြတ္တုိက္ေနၾကျခင္းမွာ ျမန္မာတုိ့၏ အယူအဆ တစ္မ်ိဳးေၾကာင္႕ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာတုိ႔က သူတုိ့ခႏၶာကုိယ္၌ ျဖစ္ေနေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားအတြက္ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားခႏၶာကုိယ္တြင္ ပြတ္တုိက္ပါက ေပ်ာက္မည္ဟု ယုံၾကည္သျဖင္႕ ယခုကဲ႕သုိ့ ပြတ္တုိက္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူတကာအား မပြတ္တုိက္ေစရန္ ဘုရားေဂါပကမ်ားကုိသာ ေမတၲာရပ္ခံရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလုိက္ပါသည္။ ထုိ့အျပင္ ေတာင္ငူၿမိဳ႔ ျမစည္းခုံးဘုရားတြင္ ဤအ႐ုပ္ႀကီးမ်ိဳးရွိခဲ႕ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ ထုိအေမရိကန္ပညာရွင္ႀကီးက သူမသိရေၾကာင္းႏွင္႕ သုိ့ဆုိက အလြန္၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။ သူသြား၍ၾကည္႕ပါမည္ဟု ေျပာသည္။

            တစ္ေန့တြင္ စာေရးသူက အေဆာင္မွ အျခားလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင္႕အတူ ေတာင္ငူသုိ့ သြားၾကသည္။ ျမစည္းခုံဘုရားႀကီးမွ ခမာေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကုိ ၾကည္႕ရန္ျဖစ္၏။ စာေရးသူႏွင္႕အတူ ျပည္အမ်ိဳး သားလႊြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ေလး၊ ၿမိတ္အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဦးမုိးျမင္႕၊ ဦးတင္ရွန္တုိ့လည္း ပါသည္။ ေတာင္ငူမွ အမ်ိဳးသားလႊြတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ဦးဆန္နီက ႀကိဳဆုိသည္။ ဦးဆန္နီႏွင္႕သိေသာ ဘုရားေဂါပကလူႀကီးတစ္ဦးက ႀကိဳဆုိ၍ လုိက္ျပပါသည္။ စာေရးသူက ဤဘုရားမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္း ေမးရာ ႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္ႀကီးေရွ႔မွ ဂ်ာမနီေၾကး႐ုပ္ႀကီးႏွစ္႐ုပ္ကုိျပပါသည္။ စာေရးသူက ဤေၾကး႐ုပ္မ်ားမဟုတ္၊ ခမာေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကုိ ဆုိလုိသည္ဟု ေျပာသျဖင္႕ ျပတုိက္အတြင္းသုိ့ ေခၚသြားပါသည္။

            ျပတုိက္အတြင္းတြင္ ေခါင္းသုံးလုံးျဖင္႕ ဧရ၀ဏ္ဆင္မင္းပုံကုိသာ ေတြ႔ရသည္။

            “အရင္က ေၾကး႐ုပ္ႀကီးႏွစ္႐ုပ္ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ” ဟု စာေရးသူက ေမးလုိက္ေသာအခါ ေဂါပကလူႀကီးက

            “အဲဒီ အ႐ုပ္ႀကီးႏွစ္႐ုပ္နဲ့ အေျမာက္ႀကီးႏွစ္လက္ကုိ တုိင္းမွဴးက ယူသြားတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဒီမွာ သံေ၀ဇနိယ ေလးဌာနအာ႐ုဏ္ခံ တန္ေဆာင္းႀကီး ေဆာက္လွဴပါတယ္”
            ဟုေျပာပါသည္။ စာေရးသူစိတ္ထဲတြင္ ေဂါပကမ်ားသည္ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ား အေျမႇာက္မ်ားကုိ တုိင္းမွဴးအားေပး၍ တုိင္းမွဴးကလည္း ထုိ ပစၥည္းမ်ားအစား အာ႐ုဏ္ခံတန္ေဆာင္းႀကီး ေဆာက္လွဴေလသည္လားဟု ေတြးလုိက္မိသည္။

            ျမစည္းခုံမွ အေျမႇာက္ႏွစ္လက္ႏွင္႕ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးႏွစ္ခုကုိ ယူူသြားေသာ တုိင္းမွဴးဆုိသူသည္ ယခုအခါ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္ေနပါသည္။ သူသည္ စာေရးသူတုိ့ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္သုိ့လည္း မၾကာခဏလာရပါသည္။ သုိ႔ေၾကာင္႕ တစ္ခါတြင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္၌ ထုိျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးအား ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကိစၥကုိ စာေရးသူက သြား၍ေမးခဲ႕သည္။

            ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးက ျမစည္းခုံေဂါပကေျပာသည္႕အတုိင္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေၾကးအေျမႇာက္ႀကီးႏွစ္လက္မွာ ဘုရားႏွင္႕မသင္႕ေတာ္၍ ယူသြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုတုိင္တပ္ထဲတြင္ ရွိေၾကာင္း၊ လုိခ်င္ကျပန္ေပး ႏုိင္ပါေၾကာင္း၊ အာ႐ုဏ္ခံတန္ေဆာင္းႀကီး ေဆာက္လွဴသည္ဆုိသည္မွာ မွန္ေၾကာင္း၊ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကုိ သူယူမသြားပါေၾကာင္း၊ ထုိကိစၥကုိ စုံစမ္းေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသြားပါသည္။

            ၄ ၅ ရက္အၾကာတြင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ဦးဆန္နီက ျမစည္းခုံဘုရားေဂါပက ေျပာျပခ်က္အရ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးတစ္႐ုပ္ ျပန္ေရာက္လာေၾကာင္း၊ သို့ျဖစ္၍ သံေ၀ဇနိယေလးဌာနအာ႐ုဏ္ခံ တန္ေဆာင္းႀကီးေဘးတြင္ပင္ ေျမ၌စြဲ၍ ထားလုိက္ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။

            စာေရးသူတုိ့သည္ မၾကာမီပင္ ေတာင္ငူျမစည္းခုံဘုရားသုိ့ သြားၿပီး ျပန္ေရာက္လာသည္႕ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးဆုိသည္ကုိ ၾကည္႕ၾကပါသည္။ စာေရးသူက အဘယ္ေၾကာင္႕ ျပတုိက္ထဲတြင္ မထားသနည္း။ ပညာရွင္အေမရိကန္ႀကီး ေျပာျပခ်က္အရ ယခုအခါတြင္ ထုိအ႐ုပ္မ်ိဳးကုိ တစ္႐ုပ္ကုိ (၁ ဘီလီယံ)တန္သည္ ဆုိသျဖင္႕ ျပတုိက္ထဲတြင္သာ ထားသင္႕ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ႕ပါသည္။

            မ်ားမၾကာမီပင္ ဦးဆန္နီက ျမစည္းခုံေဂါပကအဖြဲ႔က ထုတ္ေ၀ေသာ ဘုရားသမုိင္းစာအုပ္ကေလးတစ္အုပ္ကုိ လာေပးပါသည္။ ထုိဘုရားသမုိင္းစာအုပ္တြင္ ေၾကး႐ုပ္မ်ားအေၾကာင္း ထည္႕သြင္းေရးေပးရန္ ေဂါပကမ်ားက ေျပာပါသည္ဟု စာေရးသူအားလာေျပာ၏။ သုိ့ရာတြင္ ထုိဘုရားသမုိင္း စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ(၁၇)ထိပ္ပုိင္းတြင္

            ၁၁။ ျမစည္းခုံေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးပုိင္ ေရွးေဟာင္းေၾကးသြန္း ကေမၻာဒီးယား႐ုပ္ထုႀကီးအား တပ္မေတာ္သမုိင္းျပတုိက္မွ(၁-၄-၂၀၁၂) ေန့တြင္ ျပန္လည္ရရွိခဲ႕သျဖင္႕ ဘုရားဖူးျပည္သူမ်ား ၾကည္႕႐ႈေလ႕လာႏုိင္ရန္ ရင္ျပန္ေတာ္ေပၚတြင္ ျပသထားလွ်က္ရွိပါသည္။

            ဟုပါရွိသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္။ ထုိ့ေၾကာင္႕ ဦးဆန္နီကုိ ေခၚျပလုိက္သည္။ သုိ့ဆုိလွ်င္ စာေရးသူအေနျဖင္႕ ဘုရားသမုိင္းစာအုပ္တြင္ ေၾကး႐ုပ္မ်ားအေၾကာင္း ေရးေပးရန္ မလုိေတာ႕ေၾကာင္႕လည္း ေျပာလုိက္ပါသည္။

            ဦးဆန္နီက မႏၱေလးမဟာမုနိဘုရားမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားႏွင္႕ ေတာင္ငူျမစည္းခုံဘုရားမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားသည္ မည္ကဲ႕သုိ့ ရရွိခဲ႕သနည္းဟု စာေရးသူအားေမးပါသည္။

            စာေရးသူက ပါးစပ္ရာဇ၀င္အရ ဟံသာ၀တီျပည္ႀကီးကုိ သံလွ်င္ ငဇင္ကာ၊ နတ္သွ်င္ေနာင္ႏွင္႕ ရခုိင္ဘုရင္တုိ့ ၀ုိင္းတုိက္၍ ၿပိဳကြဲရာတြင္ ဟံသာ၀တီေနျပည္ေတာ္မွ ဤေၾကး႐ုပ္ႀကီး(၆)႐ုပ္ကုိ ရခုိင္သုိ့ ယူသြားခဲ႕ေၾကာင္း နတ္သွ်င္ေနာင္ကလည္း သူ႔အတြက္ ခြဲတန္းျဖင္႕ (၃)႐ုပ္ရရွိ ခဲ႕သည္ဟု သိရေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ပါသည္။

            စာေရးသူသည္ ရာဇ၀င္သမုိင္းက်မ္းျပဳသူ ဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိစၥ ေရးသားျပဳစု၍ ၁၃၂၈ ခု၊ တပုိ့တြဲလတြင္ သတၲမအႀကိမ္႐ုိက္ႏွိပ္သည္႕ “မႏၱေလးတန္ခုိးႀကီးဘုရားမ်ား ရာဇ၀င္သမုိင္း” စာအုပ္တြင္ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားႏွင္႕ ပတ္သက္၍ အခန္း(၄)ခန္းခြဲ၍ ေရးသားထားသည္ကုိ ေတြ႔ရသျဖင္႕ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

ဘုရားႀကီးအတြင္း ေျမာက္ဘက္မ်က္ႏွာရွိ ေၾကး႐ုပ္မ်ားအေၾကာင္း
            ရွမ္းျပည္ ေတာ႕ဆံရြာ တကာ-ဆုနႏ္ၵက ေၾကး႐ုပ္မ်ား၏ ရာဇ၀င္ကုိ သိလုိေၾကာင္းႏွင္႕ ၁၃၁၃ ခု၊(ျပာသုိလ)တြင္ ေမးေလွ်ာက္ခ်က္ကုိ မူတည္၍ အမ်ားျပည္သူတုိ့ သိရွိႏုိင္ၾကရန္ ဤက်မ္းတြင္ ထည္႕သြင္း လုိက္ပါသည္။

            မဟာမုနိဘုရားႀကီး၏ အတြင္းတံတုိင္း ေျမာက္ဘက္မ်က္ႏွာတြင္ ထားရွိေသာ ေၾကး႐ုပ္မ်ားမွာ ၁၁၄၆ ခုႏွစ္၊ ပဒုံမင္း၏ သားေတာ္ အိမ္ေရွ႔-ဥပရာဇာ ဓည၀တီရခုိင္ျပည္ ေအာင္ႏုိင္စဥ္အခါက မဟာမုနိဘုရားႏွင္႕အတူ ယူေဆာင္ခဲ႕ေသာ ေၾကး႐ုပ္မ်ားျဖစ္သည္။

            (ဤတြင္ မွတ္သားစရာအခ်က္မွာ ရခုိင္ျပည္မွပင္႕လာ ယူေဆာင္ခဲ႕ေသာ္လည္း ရခုိင္ေၾကး႐ုပ္မ်ားမဟုတ္၊ ယုိးဒယားေၾကး႐ုပ္မ်ား ျဖစ္သည္ကုိ မွတ္သားထားရမည္။)

ေၾကး႐ုပ္မ်ား ပ႒မရာဇ၀င္
            ေၾကး႐ုပ္မ်ားမွာ ပ႒မဆုံး ဘႀကီးေတာ္ ေက်ာ္ထင္အေနာ္ရထာ လက္ထက္ ယုိးဒယားမွ ရရွိခဲ႕ေသာ ေၾကး႐ုပ္မ်ားျဖစ္သည္။ ဘႀကီးေတာ္ လက္ထက္ ရာဇ၀င္ၾကည္႕က သိႏုိင္သည္။ ၎ရာဇ၀င္ ခ်ံဳးလ်က္ ေရးလုိက္သည္။

            (၉၆၁)ခုႏွစ္တြင္ ယုိးဒယားဘုရင္ ျဗနရာဇ္သည္ ေတာင္ငူသုိ့ တုိက္ခုိက္ေသာအခါ ျမန္မာဘက္မွ ရခုိင္ဘုရင္-မင္းရာဇာ စစ္ကူသျဖင္႕ တစ္လခန့္အၾကာ ေတာင္ငူမွ ယုိးဒယားဘုရင္ ခြာရေလသည္။ စစ္ေရး နိမ္႕သည္႕အျပင္ ညီေတာ္ ျဗသမႊန္ကုိလည္း လက္ရအမိခံရ၍၊ ယုိးဒယား ရွိ လက္နက္မ်ားႏွင္႕ လဲလွယ္ၿပီး ယူရေလသည္။ ဤသုိ့ေသာ အခါက ရခုိင္ဘုရင္၏ ေက်းဇူးသည္ ရွိေလေသာေၾကာင္႕ ေတာင္ငူမင္းက ရခုိင္ဘုရားမင္းရာဇာအား အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဘ႑ာမ်ားကုိ လက္ေဆာင္ေပးရာတြင္ ေအာက္ပါ ယုိးဒယားေၾကး႐ုပ္မ်ားလည္း ပါ၀င္ခဲ႕သည္။

ေၾကး႐ုပ္မ်ားအမည္
            ယုိးဒယားမင္း ျဗသာဓိပတိရာအ႐ုပ္၊ မိဖုရားႀကီးအ႐ုပ္၊ ယုိးဒယား မင္းဆရာအ႐ုပ္၊ ဧရာ၀ဏ္(ေခၚ)ေခါင္းသုံးလုံးႏွင္႕ ဆင္႐ုပ္၊ ယုိးဒယားတုိ့ ကုိးကြယ္ေသာ ရာမ႐ုပ္၊ ဟာႏုမာန္ ေမ်ာက္၊ အလမၼါယ္ ေႁမြသမား အ႐ုပ္အစရွိသည္တုိ့ ျဖစ္ေလသည္။

            အထက္အမည္ပါ ယုိးဒယားေၾကး႐ုပ္မ်ားသည္(၁၁၄၆)ခုႏွစ္ မဟာမုနိဘုရားႀကီးကုိ ပင္႕ေဆာင္သည္႕အခါယူေဆာင္ခဲ႕သည္။ ထုိေၾကး ႐ုပ္မ်ားကုိ ဘုရားႀကီးအတြင္းမထားရွိဘဲ၊ ယခု အာနႏၵာ ဘြဲ႔ေတာ္တြင္ေသာ ဘုရား၏ အဂၤါေထာင္႕ သိႏ္ၷီျပသာဒ္ေတာ္ႀကီးအတြင္း၀ယ္ ေရွးအခါက ထားရိွေၾကာင္း သိရေပသည္။ ထုိစဥ္အခါက ၎င္းအာနႏၵာ ဘုရားမွာ ယခုကဲ႕သုိ့ အု႒္ျဖင္႕ ျပဳလုပ္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ကၽြန္းျပာသာဒ္ႀကီးျဖင္႕ တည္ရွိခဲ႕ရာ၊ ပုဂံမင္းလက္ထက္မတုိင္မီွက အေဆာက္အဦျဖစ္၍ အုိမင္းရင္႕ေဆြးသည္႕အခုိက္ ေျမငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင္႕ ၎ျပသာဒ္ႀကီးၿပိဳ ၾကရာ ထုိေၾကး႐ုပ္မ်ားကုိ ထိခုိက္မိသျဖင္႕ က်ိဳးပဲ႕ပ်က္စီးခဲ႕ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင္႕ ဤမွ်သာ က်န္ရွိေလေတာ႕သည္။ ထုိသုိ့ထိခုိက္က်ိဳးပဲ႕ၿပီးမွ ဘုရားအတြင္းသုိ့ ေရာက္ရွိခဲ႕ရာ၊ ေနာင္လာ-ေနာင္သား မသိသူမ်ားက လက္မ်ားက်ိဳးပဲ႕ေၾကာင္းကုိ ေမးသည္႕အခါ ေျပာင္ေလွာင္ၿပီး ၎ ေၾကး႐ုပ္မ်ားက ဘုရားႀကီးကုိ ရခုိင္ျပည္ျပန္ပင္႕၍ လက္မ်ားအား ႐ုိက္ခ်ိဳးထားရသလုိ ေျပာရာမွ တဆင္႕တဆင္႕ ကာလၾကာျမင္႕သည္႕အခါ ရယ္စရာစကားမွ အတည္စကားကဲ႕သုိ့ ျဖစ္ေလသည္။

            ယုိးဒယားျပည္ႏွင္႕ ေၾကး႐ုပ္မ်ား
            ဆုိခဲ႕ၿပီး ေၾကး႐ုပ္မ်ားတြင္ ယုိးဒယားတုိ့ ကုိးကြယ္ေသာ ရာမ႐ုပ္ကုိ ယုိးဒယားမ်ားသည္ အျမတ္တႏုိးထားလ်က္ ကုိးကြယ္ပုံမွာ (၉၆ ပါး ေ၀ဒနာတခုခု ခံစားၾကရသည္႕အခါ အေမႊးနံ့သာေရ၊ ေရႊေရ၊ ေငြေရ တုိ့ကုိ ဦးထိပ္မွာေလာင္း၍ ေအာက္တြင္ ဖလားစသည္ခံလ်က္ ေရမ်ား ကုိယူၿပီး (ေရာဂါ)ေပ်ာက္ကင္းရန္ ဆုေတာင္း၍ ေသာက္သုံးၾကေလသည္။

            ယခု အားလံုး ျမန္မာတို့ သံုးစြဲေနပံုကို ျမင္ရသည္ကား မ်က္ေစ႕ နာလွ်င္ မ်က္ေစ႕သို့ပြတ္၊ ဗိုက္နာလွ်င္ ဗိုက္သို့ပြတ္ စသည္ျဖင္႕ ဓိ႒ာန္ ျပဳလုပ္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။

            ၎ေၾကး႐ုပ္တ႐ုပ္မွာ အျမင္႕ ၈ ေပ ရွိလ်က္၊ တ႐ုပ္မွာ ၇ ေပ ရွိသည္။ ၎ ၂ ႐ုပ္တြင္ ၇ ေပရွိအ႐ုပ္မွာ ေျခေခ်ာင္း ၁၀ ေခ်ာင္းစလံုး ၌ လက္စြပ္ကဲ႕သို့အကြင္းမ်ားရွိေလသည္။ ၎င္းအ႐ုပ္ ၂ ႐ုပ္ကို ယိုးဒယား အေခၚအားျဖင္႕(ေထ၀႐ုပ္)ဟုေခၚေၾကာင္း၊ ဗမာလို ပီသစြာ အသံထြက္လွ်င္ (ေဒ၀႐ူပ)ပင္ ျဖစ္သည္။ နတ္႐ုပ္ဟု ေခၚသည္။

            ရာဇ၀င္အရ (ဧရာ၀ဏ္)ေခၚ ေခါင္းသံုးလံုးရွိေသာ ဆင္႐ုပ္ကို ယိုးဒယားအေခၚအားျဖင္႕ ခ်န္းစမ္းစင္(ရ္)ဟုေခၚသည္။

            ထိုဆင္ေခါင္းသံုးလံုးပံုကို ျမန္မာျပည္၌ ျခေသၤ႕၊ ေဒါင္းစသည္႕တုိ့ကို ပိုက္ဆံမ်ား၌ အမွတ္အသားအသံုးျပဳၾကေလသည္။

            ျခေသၤ႕႐ုပ္ကို ယိုးဒယားအေခၚအားျဖင္႕ (ရာဂ်ာစီဟ)ေခၚဆိုသည္။

            ယခုအခါ ၎အ႐ုပ္မ်ား၏ အေၾကာင္းအရာမွ်ကိုသာ ယိုးဒယား၌ အဆင္႕ဆင္႕ေျပာဆိုၾကလ်က္၊ ယိုးဒယားတြင္ကား ၎အ႐ုပ္မ်ားမရွိေတာ႕ဘဲ ယခုျမန္မာျပည္ဘုရားႀကီးအတြင္းေရာက္မွ ေတြ႔ရေတာ႕ေၾကာင္းႏွင္႕ ယိုးဒယားသာသနာျပဳ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက ေျပာျပဖူးေလသည္။

            ဤကား ဗဟုသုတျဖစ္ေစျခင္းငွာ ထည္႕သြင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားႀကီးအတြင္း၀ယ္ ၎အ႐ုပ္မ်ားကို ေရွးအစဥ္အဆက္ အလြတ္ထားခဲ႕ေသာ္လည္း (၁၃၁၃) ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႔၀ါးတန္းရပ္ ေဒၚဖြားအို သားဦးေထာင္ေလာင္ ဘ႑ာေတာ္ထိန္း လူႀကီးျဖစ္စဥ္က အလ်ား(၂၇)ေပ၊ အနံ(၁၂)ေပရွိ အု႒္တိုက္ျပဳလုပ္လ်က္ ေကာင္းစြာထားရွိသည္ကိုု ေတြ႔ရေပသည္။

            မွတ္ခ်က္
            (အထက္ပါ မဟာမုနိဘုရားသမိုင္းမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားႏွင္႕ ပတ္သက္ေသာ ယူဆခ်က္မ်ားသည္ က်မ္းျပဳသူဦးပ႑ိစၥ၏ ယူဆခ်က္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။) ပံုမ်ားတြင္ပါသည္႕အတုိင္း မဟာမုနိဘုရားႀကီး၌ ေၾကး႐ုပ္ျပတိုက္ဟူ၍ရွိၿပီး ေၾကး႐ုပ္မ်ားကို ျပတိုက္အတြင္းထားရွိေၾကာင္း သိရသျဖင္႕ ပြတ္သပ္သည္႕သူမ်ားရန္မွ ေအးသြားၿပီဟု စာေရးသူ ထင္ေနပါသည္။ သို့ေသာ္ မၾကာေသးမီက ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္တြင္ မဟာမုနိဘုရားႀကီး၌ ေၾကး႐ုပ္မ်ားကို ျပန္၍ ပြတ္သပ္ခြင္႕ေပးေၾကာင္းပံု မ်ားႏွင္႕ပါလာသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ထို့ေၾကာင္႕ စာေရးသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ မေ၀ခြဲတတ္ေအာင္ ျဖစ္ရပါသည္။ ဤကိစၥကို အသာထားၿပီး ျမစည္းခံုဘုရားမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္းကို ျပန္ဆက္ၾကရေအာင္။

            ေတာင္ငူမွ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဆန္နီ တစ္ေလာကေျပာျပသည္မွာ သူ႔စိတ္ အထင္ျမစည္းခုံသုိ့ ေရာက္လာသည္႕ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမွာ မူလက ေၾကး႐ုပ္မဟုတ္ဟု ထင္ရေၾကာင္း၊ ေဂါပကအတြင္း၌လည္း သေဘာထားကြဲလွ်က္ ရွိသည္မွာ အခ်ိဳ႔က ယူူသြားသည္႕ ေၾကး႐ုပ္သည္ တစ္႐ုပ္တည္းသာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင္႕ အခ်ိဳ႔က ႏွစ္႐ုပ္ဟု ေျပာေနၾကေၾကာင္း၊ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ကုိ ကာလတန္ဘုိးျဖင္႕ (၁ ဘီလီယံ) တန္ေၾကာင္း သိပါလ်က္ႏွင္႕ ယခုအခါျပန္ေရာက္သည္႕ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးကုိ ျပတုိက္ထဲတြင္ မထားဘဲ သံေ၀ဇနိယေလးဌာန အာ႐ုဏ္ခံ တန္ေဆာင္းႀကီးေဘးတြင္ အဂၤေတ၌ ျမႇဳပ္၍ မုိးျပင္ေလျပင္တြင္ ထားသည္မွာလည္း ေတြး၍မရေၾကာင္းတုိ့ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

            စာေရးသူသည္(၂၀၁၁)ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လကုန္ပုိင္းတြင္ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာန၌ ဒုတိယ၀န္ႀကီးအျဖစ္မေမွ်ာ္လင္႕ဘဲ ခန့္အပ္ျခင္းခံရပါသည္။  ၀န္ႀကီးဌာနအလုိက္ ႏုိင္ငံျခားဧည္႕သည္မ်ားႏွင္႕ ေတြ႔ဆုံျခင္းျပဳရသည္မွာ ထုံးစံပင္ျဖစ္ပါသည္။ (၁၅-၂-၂၀၁၃)ရက္၊ ေသာၾကာေန့ နံနက္(၁၀)နာရီတြင္ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈႏွင္႕ အႏုပညာ၀န္ႀကီးဌာနမွာ Secretary of State H.U. Mr.Khin Sarith ေခါင္းေဆာင္သည္႕ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင္႕ ေတြ႔ဆုံရပါသည္။

            ထုိေတြ႔ဆုံပြဲတြင္ ဒုတိယ၀န္ႀကီးအေနျဖင္႕ စာေရးသူလည္း တက္ေရာက္ရပါသည္။ ကေမၻာဒီးယား ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကုိ ၀န္ႀကီးဌာနသုိ့ ေခၚလာယူမွာ ယဥ္ေက်းမႈဖလွယ္ေရးအစီအစဥ္အရ ဦးျပံဳးေမာင္ေမာင္က ေခၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးျပံဳးေမာင္ေမာင္သည္ Chairman, Seanet, Technologies MSC Sdn Bhd. Phnom Penh, Cambodia ျဖစ္၏။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲမွာ မဟာမုနိဘုရားႀကီးမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားကုိ အတုိင္းအတာႏွင္႕တကြ အတိအက်ယူၿပီး ေၾကးသြန္းဆရာႏွင္႕ ပုံတူေၾကးသြန္း႐ုပ္မ်ား သြန္းလုပ္၍ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံသုိ့ ယူသြားခ်င္ေၾကာင္း ခြင္႕ျပဳ မျပဳ ကိစၥကုိ လာေမးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ေၾကးသြန္းဆရာအား ကမၻာဒီးယားဘုရင္ေဟာင္း သီဟာႏုပုံကုိလည္း သြန္းယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သုိ့မဟုတ္ ေၾကးသြန္းဆရာအား ကေမၻာဒီးယားသုိ့ ေခၚေဆာင္သြားၿပီ သြန္းေစမည္ျဖစ္သည္႕အေၾကာင္းလည္း ပါ၀င္သည္။ (ၾကည္႕ရသည္မွာ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံတြင္ ပန္းတဥ္းပညာရွင္ ေလာက္ေလာက္လားလား မရွိေတာ႕ဟု ထင္ရပါသည္။)

            စာေရးသူကလည္း ဦးျပံဳးေမာင္ေမာင္မွတဆင္႕ ကေမၻာဒီးယားအဖြဲ႔အား ေတာင္ငူမွ ျမစည္းခုံဘုရားႀကီးတြင္ မႏၱေလးမဟာမုနိဘုရားႀကီးမွာကဲ႕သုိ့ ေၾကးသြန္း႐ုပ္မ်ားရွိေၾကာင္း အသိေပးလုိ္က္ပါသည္။ သူတုိ့က ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာႏွင္႕ ေနျပည္ေတာ္မွအျပန္ ေတာင္သူသုိ့၀င္ၿပီး ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားၾကည္႕မည္ဟု ေျပာသြားသည္။ မ်ားမၾကာမီပင္ ဦးျပံဳးေမာင္ေမာင္က စာေရးသူအား ဖုန္းဆက္လုိက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ျမစည္းခုံဘုရားႀကီးမွ ေနာက္ေရာက္လာေသာ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးသည္ ခမာ႐ုပ္ မဟုတ္၊ ခမာလက္ရာ မဟုတ္ ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။

            ေနျပည္ေတာ္ စစ္သမုိင္းျပတုိက္တြင္ အလားတူေၾကး႐ုပ္မ်ားရွိသည္ဟု သတင္းၾကားရသျဖင္႕ စာေရးသူတုိ့၀န္ႀကီးဌာန ေရွးေဟာင္းသုေတသန၊ အမ်ိဳးသားျပတုိက္ႏွင္႕ စာၾကည္႕တုိက္ဦးစီးဌာနမွ ဒုတိယၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းလြင္ႏွင္႕ စာေရးသူတုိ့သည္ ေနျပည္ေတာ္ စစ္သမုိင္းျပတုိက္သုိ့ သြား၍ၾကည္႕ပါသည္။ မေတြ႔ပါ။ သုိ့ေသာ္ ျပတိုက္မွဴးက ေၾကး႐ုပ္မ်ားရွိပါသည္။ မျပရေသးျခင္းသာျဖစ္သည္။ သိမ္းထားသည္ဟု ေျပာပါသည္။

            (၂၄-၅-၂၀၁၃)ည၌ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား ဟုိတယ္တြင္ အ႒မအႀကိမ္ ေရႊအျမဳေတစာေပဆုေပးပြဲက်င္းပသည္ကုိ စာေရးသူတက္ေရာက္ခဲ႕ရပါသည္။ ထုိပြဲတြင္ စာေရးဆရာ မာန္(ေတာင္လုံးျပန္)ႏွင္႕ ေတြ႔ၾကရသည္။ သူႏွင္႕ စကားလက္ဆုံက်၍ ျမစည္းခုံဘုရားႀကီးမွ ေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္းကုိ ေျပာၾကရာ ဆရာမာန္(ေတာင္လုံးျပန္)က

            “ဆရာရယ္ . . .ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးေပးပါ”
ဟု ေျပာသျဖင္႕ ယခုေဆာင္းပါးကုိ စာေရးသူ ေရးလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ “အမွန္ကုိ . .ဘုရားသိမည္” ဟု ဆုိ႐ုိးရွိသည္႕အတုိင္း ေတာင္ငူျမ စည္းခုံဘုရားႀကီးမွ ခမာေၾကး႐ုပ္ႀကီးမ်ားရွာပုံေတာ္ျပႆနာ၏ အမွန္ တရားကုိ ျမစည္းခုံဘုရားႀကီးသာ သိေတာ္မူလိမ္႕မည္ျဖစ္ပါသတည္း။
ေမာင္သန္းေဆြ(ထား၀ယ္)